نترسید و چرندیات را به چالش بكشید!
لینك بگیر دات كام: اینستاگرام، تلگرام، توییتر و حتی كتاب ها و خیلی از مجری های تلویزیونی و رادیویی به این بلا دچار شده اند. گاهی نه تنها دو بار، بلكه باید چندین بار از روی گفته یا شنیده ای منتشرشده بخوانید، عقب و جلو بروید، علامت های نگارشی را در جاهای مختلف جمله جا به جا كنید اما باز هم سر از مفهوم جمله در نمی آورید.
با این حال، حجم پسندها و اشتراك گذاری ها و كف و سوت هایی كه برای چنین جمله هایی ابراز می شود، آدم را به شك می اندازد: «مگر می گردد این همه آدم چیزی كه من از مفهوم اش سر در نمی آورم را پسندیده باشند؟ حتما سوادم نم كشیده است!»
دوباره فكر كنید! درست است كه آدم ها عموما تمایل دارند در راه اكثریت حركت كنند و احساس می كنند اگر چنین نكنند دچار قضاوت و محرومیت می شوند اما اگر همه تصمیم بگیرند خودشان را از صخره پایین بیندازند تكلیف چیست؟
نتایج یك تحقیق جدید نشان داده است كسانی كه علاقه مند هستند جملاتی كه به نظر پرمعنا می آید را بدون بازاندیشی در مورد اینكه آیا این جملات مفهوم دارند یا نه، پسند و نقل كنند، احیانا ضریب هوشی و توانایی زبانی كمتری دارند، علاقه مند یا معتقد به انواعی از نظریه توطئه هستند و در مورد سفارش های پزشكی بیشتر از آنكه به پزشكی مدرن رجوع كنند به درمان های شبه علمی رجوع می كنند.
تحقیقی كه در ژورنال «قضاوت و تصمیم گیری» انتشار یافته نشان داده است كه بین «تصور كردن مفهوم برای جملاتی كه با كلمات قلمبه سلمبه نوشته شده اند اما در واقع كاملا چرند هستند» و «ضریب هوشی و توانایی زبانی پایین»، رابطه وجود دارد.
پژهشگران به جهت اینكه به این نتیجه برسند، با استفاده از نرم افزار، تركیب هایی بی مفهوم از كلمات قلمبه سلمبه درست كردند و آنها را در شبكه های اجتماعی به اشتراك گذاشتند. محققان به این نتیجه رسیدند كه توییتر با عنایت به محدودیت كاراكتری كه برای نویسندگان وضع كرده است، مناسب ترین شبكه برای منتشر كردن چرندیات است. پژوهشگران برای كشف اینكه چطور آدم ها در جملاتی كاملا بی معنی، مفهوم كشف می كنند، مجموعه ای از آزمون ها و مطالعات را طراحی و اجرا كردند كه نشان می داد تفكر تحلیلی در كسانی كه از چنین جملاتی استقبال می كنند پایین تر از دیگرانی است كه آنها را بی مفهوم می یابند. كسانی كه از این جملات استقبال می كنند علاقه مند هستند مسائل را از جنبه معنوی و غیرمادی تفسیر كنند و نظریه توطئه را چارچوبی قابل قبول برای تفسیر مسائل جهان و دنیای اطراف خودشان می دانند.
طرح های پژوهشی ثانویه در مورد اینكه چرا بعضی از افراد بیش از حد به جملات چرند و بی مفهوم حساس هستند به این نتیجه رسیدند كه افرادی كه سبك شناختی تحلیلی دارند و عموما نسبت به شبه افسانه ها و پدیده های غیرنرمال با شك و تردید نگاه می كنند، معمولا در مورد جملاتی كه به نظر خردمندانه می رسد از مسیر اكثریت پیروی نمی كنند و آنها را زیر سوال می برند.
پژوهشگران همینطور متوجه شدند بین نوعی از روشنفكری و واكنش به جملات چرند رابطه وجود دارد. ازاین رو در هر دو طیف فكری امكان دارد افرادی باشند كه جملات چرند را مفهوم دار بدانند و امكان دارد كسانی باشند كه به این جملات با دیده شك و تردید نگاه كنند. افرادی كه تلاش می كنند به اطلاعات و جمله هایی كه عرضه می گردد به صورت انتقادی نگاه كنند و از دل آنها اطلاعاتی برای بررسی اطلاعات دیگر استخراج كنند، امكان دارد جملات چرند را به اشترا ك بگذارند تا نظر دیگران را در مورد آنها بررسی كنند.
این تحقیق تا حدود زیادی همان چیزی را تایید می كند كه خیلی از كسانی كه در «تجارت تولید محتوا» كار می كنند از قبل می دانستند؛ این اصل كلی كه جملاتی كه خردمندانه به نظر می رسند یعنی واژه های قلمبه سلمبه كه به نظر عمیق و علمی می رسند، بیشتر از اطلاعات واقعی برای مخاطبان معمولی جذابیت دارند!
اما صدمه مهم تر قبول كردن چرندیات به جای اطلاعات واقعی توسط مردم و مخاطبان معمولی این است كه سبب می گردد برای همه چیز از اوتیسم گرفته تا سرطان، شادی و ناكامی و افسوس و اضطراب و... به دنبال «درمان» بگردند. پیامبران دروغین امروز، همان كسانی هستند كه می خواهند با این جنس جملات «خردمندانه» تصویری غیرواقعی از چیزها بسازند و این تصویر را به تمام دنیا و مسائل آن تعمیم بدهند. باور به اینكه یك چاره جادویی برای مشكلات یا یك اصل طلایی برای بهبود شرایط و دست یابی به یك هدف وجود دارد، به همان اندازه كه رایج است، خطرناك هم هست.
ایسنا - فاطمه كریمخان
5.0 / 5
3082
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد مطلب نترسید و چرندیات را به چالش بكشید!